Mity o porodzie: 5 największych mitów okołoporodowych

OLGA VITOS • dawno temu

Na pewno niejedna z nas spotkała się z tak zwanymi mitami o porodzie. To informacje, które są powtarzane (często również przez personel medyczny), a które nie mają żadnego odzwierciedlenia w EBM (Evidence Based Medicine - medycyna oparta na faktach naukowych).

pixabay.com

Dlaczego mity o porodzie są nieustannie powtarzane i uznawane za fakt? Ponieważ kiedyś tak uczono. Kiedyś nie było jeszcze wyników badań naukowych. Wreszcie kiedyś podejście do porodu i jego fizjologii było zupełnie inne.

Mity o porodzie. 1. Krocze lepiej naciąć niż pozwolić pęknąć

Badania naukowe mówią w tej kwestii zupełnie co innego. Nacięcie krocza jest równoznaczne jego uszkodzeniu II stopnia (skóra i mięśnie). Pęknięcia bardzo często są ledwo I stopnia. Ponadto nacięcie krocza nie gwarantuje, że krocze w dalszej części nie pęknie jeszcze bardziej, a wręcz może to pęknięcie jeszcze bardziej ułatwiać.

Czytaj też: Rozwój mózgu dziecka i składniki odżywcze ważne dla tego procesu

Samo pęknięcie goi się znacznie łatwiej niż nacięcie. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wskazuje, że nie powinno się wykonywać nacięcia krocza rutynowo. Powinny mieć one miejsca tylko w ściśle uzasadnionych przypadkach.

Mity o porodzie. 2. Rodzi się na leżąco

Ostatnie dziesięciolecia zmedykalizowanych porodów oraz nasza kultura (głównie filmy) skutecznie wpoiły nam, że rodzi się, leżąc lub półsiedząc na łóżku porodowym (na palcach jednej ręki można wymienić filmy, gdzie pokazuje się poród w pozycji wertykalnej). Doszło to do takiego stopnia, że duża część kobiet nie wyobraża sobie rodzić w innej pozycji. To właśnie jeden z mitów o porodzie. A prawda jest taka, że poród w pozycji wertykalnej (stanie, kucanie, klęczenie itp.) idzie łatwiej, sprawniej i z większym prawdopodobieństwem ochrony krocza.

Mity o porodzie. 3. Od razu po urodzeniu dziecka należy odciąć pępowinę

Ten mit o porodzie od jakiegoś czasu jest coraz częściej omawiany. Pokutują tutaj przekonania z dawnych czasów, że jeśli się szybko nie odetnie pępowiny, coś złego stanie się z dzieckiem. Według najnowszych badań naukowych przecięcie pępowiny po nawet kilkunastu minutach niesie dobre skutki dla dziecka. Noworodek otrzyma z łożyska więcej krwi, więc na przykład będzie miał mniejszą szansę na anemię.

Warto poczekać z odcięciem pępowiny aż przestanie tętnić. Nawiasem mówiąc, może ją odciąć również po urodzeniu łożyska albo jeszcze później.

Mity o porodzie. 4. Dziecko po porodzie należy od razu zważyć, zmierzyć, umyć i ubrać

Noworodek po urodzeniu powinien być od razu położony na brzuchu mamy. W tej pozycji w kontakcie skóra do skóry powinien spędzić przynajmniej 2 godziny. Taka procedura daje dużo korzyści zarówno mamie, jak i dziecku. Nie ma potrzeby myć, czy ubierać noworodka od razu (umyć go można nawet po kilku dniach). Zważenie i zmierzenie też może poczekać, a ocena stanu dziecka przez neonatologa może odbywać się w objęciach mamy. Tak więc to kolejny mit o porodzie.

Czytaj też: Wyprawka dla noworodka – kiedy ją przygotować? Co powinna zawierać?

Mity o porodzie. 5. Podczas porodu nie można jeść

Nadal w wielu polskich szpitalach obowiązuje zakaz jedzenia podczas porodu. To kolejny mit o porodzie. Wywodzi się to z procedur szpitalnych, ale teraz nie będę za bardzo wchodziła w genezę tego zakazu. Kobieta rodząca naturalnie może jak najbardziej przyjmować posiłki. W niektórych przypadkach nawet powinna, aby mieć siłę na poród. Oczywiście, że są kobiety, które nie potrzebują jeść podczas porodu, ale są także takie, których poród jest długi i wyczerpujący. Zakaz jedzenia w takim przypadku bardzo często doprowadza kobietę na stół operacyjny, ponieważ po pewnym czasie nie będzie miała już siły rodzić.

Warto o porodach mówić sprawdzone rzeczy. Nieustanne powielanie mitów o porodzie prowadzi do różnych komplikacji. Dlatego tak ważna jest odpowiednia edukacja przed porodem. Poznanie czym jest fizjologia porodu i swoich praw przy porodzie jest najlepszym sposobem na przeżycie tego wyjątkowego czasu w pozytywny sposób.

Autorką tekstu Olga Vitoš.